BASIN BÜLTENİ
İlimiz özelleştirmelerden en olumsuz etkilenen iller arasındadır. 1980’li yıllardan bu tarafa yapılan özelleştirmeler bölgemiz çiftçisinin mağduriyetine neden olmuş, diğer taraftan il ekonomisinde ciddi zafiyetler oluşturmuştur.
Bir mezbaha bile yapılmadan Et ve Balık Kurumu özelleştirilmiş, üretici yıllarca hayvan kestirmeye Adapazarı’na gitmek zorunda kalmıştır. Hatta yıllarca hayvan pazarı dahi yapılamamıştır.
Süt Endüstrisi Kurumu özelleştirilmiş, taban fiyat uygulaması kaldırılmış, üretici doğrudan özel sektörün eline terkedilmiştir.
Sümerbank Kendir Sanayi fabrikası, fabrika yapan fabrika konumunda iken özelleştirilmiş, SEKA’nın özelleştirilmesinin sonucu makinaları sökülerek taşınmış, fabrika bir enkaz yığını haline gelmiş, iç acıtan bir tablo oluşturmuştur. Bu güne kadar üretici için hiçbir alternatif gelir kaynağı da oluşturulamamıştır. Hatta yeniden kendir yetiştirilmesi gündeme gelmiştir.
Tesislerin tamamı için özelleştirmekten bahsetmek mümkün değildir. Çünkü tüm bu tesisler satılmış ve hiç biri üretime devam etmemiştir.
Son günlerde gündemde olan şeker fabrikasının özelleştirilmesi gerçekleştiğinde, ilimizde çok daha acı bir tablo oluşacaktır. Hemen herkes tarafından gündeme getirilen tüm olumsuz sonuçların aynen gerçekleşeceği tartışmasızdır.
Özelleştirmenin gerçek anlamı işletmenin sürdürülebilirliğinin yanında daha verimli işletilmesi mantığına dayanmış olmasına rağmen bizde “Sat Kurtul Ne Olursa Olsun” veya daha fazla rant elde etme gibi bir düşünceyle hareket edilmektedir.
Kamuoyuna belki yeterince anlatılamayan çok daha önemli özelleştirme yasa tasarısı şu anda TBMM gündeminde olup Tarım ve Orman Komisyonunda görüşülmektedir. Yakın bir zamanda meclis genel kuruluna sunulacak olan yasa tasarısı onaylandığında orman köylüsüne ve kooperatiflerine, Anayasa ve yasalarla verilmiş olan tüm hakların geri alınması söz konusu olacaktır.
Bundan daha da önemlisi, orman üretim hakkının uzun yıllar boyunca ulusal veya uluslararası firmalara ihaleli satışını mümkün kılacak yasal düzenlemelere gidilmek istenmesidir.
Tüm bu özelleştirmelerin sonucunda oluşan tablo, Kastamonu çiftçisinin ve ekonomisinin önemli kayıplara uğradığı ve uğramaya devam ettiği gerçeğidir.
Dünden bu güne yapılan özelleştirmelerin yerine ikame kaynak ve istihdam alanı yaratamamışken şeker fabrikası ve orman üretim hakkının ihale ile satışının gerçekleşmesi sonucu oluşacak tablo, onarılması mümkün olamayacak yaralar açacaktır.
Bu kadar gelir ve istihdam kaynakları kesildikten sonra ne genç çiftçi ne 300 koyun ne de desteklemeler köyden kopuşu durduramayacağı gibi üretim artışını ve devamlılığını da sağlamayacaktır.
Özelleştirmelerde yanlış hesaplamalar yapılmaktadır. Şeker fabrikasının veya orman işletmesinin bilançosunun analizi yapılarak Kar/zarar hesabı yapılmaktadır. Hâlbuki tümüyle, tüm sektörleriyle Kastamonu ekonomisine etkilerine bakarak değerlendirmek daha doğru bir yaklaşım olacaktır. Saygılarımızla 29.03.2018
Yönetim Kurulu Adına
Erol AKAR
